با توجه به آنچه در منابع موثق آمده است، بنی اسرائیل قومی یهودی هستند که به نام جدشان اسرائیل یا همان یعقوب نبی نامگذاری شده‌اند. این قوم بر اساس نص صریح قرآن کریم در آیات ۸۳ سوره بقره و ۷۰ سوره مائده به دلیل گناهانی که مرتکب شده‌اند، همواره مورد مذمت و نکوهش واقع شده‌اند.
علامه طباطبایی(ره) نیز در ذیل آیه ۱۳۸ سوره اعراف آورده است که بنی اسرائیل با آنکه ادعای ماندن بر دین جدشان حضرت ابراهیم(ع) را داشتند و مدعی بودند که خدای یگانه غیر جسمانی را پرستش می‌کنند، اما چون دارای خوی مادی‌گرایی بوده و اصالت حقیقی را در ماورای حس نمی‌دیدند، علیرغم معجزات و نشانه‌هایی که خداوند بر آنها نازل کرد (آیات ۲۱۱ سوره بقره، ۱۰۱ سوره اسراء و ۸۳ سوره طه)، همچنان به انجام گناه و بت‌پرستی پافشاری داشتند.
لذا پروردگار، اینان را به استناد آیه ۱۳ سوره مائده مستوجب لعن و عذاب دانست و به رسوایی در دنیا و آخرت وعده فرمود (آیه ۸۵ سوره بقره)، اگرچه مورد لعن و نفرین برخی پیامبران نیز قرار داشتند (آیه ۷۸ سوره مائده). از طرفی نیز، نژادپرستی از مهمترین تعالیم یهود شمرده می‌شود و واژه “قوم برگزیده” در کتاب تورات و تلمود به کرات آمده است. چرا که خداوند متعال در مقطعی خطاب به قوم بنی‌اسرائیل فرموده است: ای بنی‌اسرائیل … شما را بر جهانیان، برتری بخشیدم(آیه ۴۷ سوره بقره). از اینرو آنان آیین یهود را در نژاد خویش محصور نمودند و آیه ۶ سوره جمعه مؤید این امر است، حال آنکه مراد از برتری بر جهانیان، برتری بر همه انسانها در تمام ادوار تاریخ نبوده است، بلکه منظور، برتری یهودیان مؤمن در زمانی که دین یهود حجت بود، بر دیگر انسانهای همان برهه از تاریخ بوده است. از اینرو شبهه برتری قوم یهود بر تمامی جهانیان، در طول تاریخ به غلط یا به غرض تفسیر شده است و همین امر موجب تبختر، تعصب کور و غرور این قوم لجوج و بد عهد گردید و لذا منفور دیگر ملل شدند.
این در حالیست که اسلام با نژادپرستی که گونه‌ای از شرک است مبارزه می‌کند و با توجه به آیات ۱۱۰ سوره آل‌عمران و ۱۳ سوره حجرات، امت اسلام و انسانهای با تقوا را بهترین امت در میان انسانها، و یهودیان را یکی از بزرگترین دشمنان اسلام در طول تاریخ معرفی کرده که علم دشمنی با مسلمانان را برافراشته‌اند (آیه ۸۲ سوره مائده). همچنین از آزار و بهانه‌جویی‌های آنها در منابع تاریخی اسلامی نیز مطالب فراوانی نقل شده است و علیرغم وعده ظهور پیامبر خاتم حضرت محمد مصطفی(ص) در کتاب مقدس تورات و انتظارشان برای ظهور ایشان، هنگامی که رسول اکرم(ص) آنان را به دین اسلام دعوت می‌کند و از مجازات پروردگار بیم می‌دهد، اینگونه عنوان می‌کنند که “ما را تهدید مکن، ما فرزندان خدا و دوستان او هستیم که اگر بر ما خشم کند، همانند خشمی است که انسان نسبت به فرزند خود دارد” (مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن، فضل‌بن حسن طبرسی)، لذا از پذیرش دعوت آن حضرت سر باز زده و کفر ورزیدند (آیه ۸۹ سوره بقره). اگرچه تعمیم موارد مورد اشاره به یهودیان حال حاضر خارج از انصاف است، و صهیونیسم نیز از کلیت یهود جداست، اما به جرأت می‌توان اذعان داشت که امروزه هرگونه بحران، فتنه و رفتار خصمانه و به دور از انسانیتی که در جهان و منطقه نسبت به مسلمانان و بالاخص مردم مسلمانان فلسطین (سرزمین ۱۹۴۸.م) صورت می‌گیرد، ریشه و منشأ آن را می‌توان در این قوم منحوس با توجه به آنچه مقدمتا بیان شد، جستجو کرد.
سرزمینی که سالها تحت نظارت و قیمومیت بریتانیا (از ۱۹۱۷.م) بود و به منظور تشکیل دولتی مستقل به یهودیان واگذار شد (۱۹۴۸.م)، و علیرغم جنگهای متعدد اعراب (۱۹۴۸.م)، مصر (۱۹۵۶.م ملی شدن کانال سوئز)، جنگ شش روزه (۱۹۶۷.م اشغال صحرای سینای مصر، کرانه باختری رود اردن، نوار غزه، بلندی‌های جولان سوریه، شهر قنیطره و اورشلیم)، و جنگ یوم کیپور (۱۹۷۳.م) و … با اسرائیل، این سیطره همچنان ادامه‌دارد. از اینرو طرح موضوع فلسطین با هدف آزادسازی قدس شریف و نیز نابودی اسرائیل با نامگذاری و برپایی مراسم سالانه روز قدس به عنوان نماد و جلوه حق طلبی و ظلم‌ستیزی یکی از اقدامات مؤثر و ارزشمند جمهوری اسلامی ایران به ابتکار امام راحل، و از مهمترین موضوعاتی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بر رژیم ستمشاهی پهلوی و قدرتهای شرق و غرب به رهبری امام خمینی(ره) (۱۳۵۷.ش) علیرغم مصائب و مشکلات سیاسی، نظامی، اقتصادی، اجتماعی، تحمیل جنگ هشت ساله و به تبع آن سازندگی کشور، به گفتمان اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران و جهان اسلام تبدیل، و موجب بیداری ملتها به ویژه فلسطینیان شد. به گونه‌ای که الگوبرداری از مقاومت و ایستادگی ملت ایران در مقابل مشکلات داخلی و دشمنان خارجی منجر به تقویت روح مبارزه و مقاومت فلسطینیان با اقدامات متقابل، و طرح و رسمیت یافتن دولت فلسطین در مجمع ۱۵ نوامبر ۱۹۸۸.م الجزایر با کسب اکثریت آرای موافق کشورهای عضو سازمان ملل، و صدور قطعنامه این سازمان علیه تل‌آویو شد. ملتی که از زمان اشغال سرزمینش از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی خود در تمام شئون زندگی بی‌بهره بوده و وحشیانه قتل‌عام می‌شوند و بدون هیجگونه حمایتی از سوی کشورهای عربی و منطقه صرفا نظاره‌گر عادی‌سازی روابط دیپلماتیک برخی همسایگان با این غده سرطانی و سازش و خیانت برخی از رهبرانشان هستند. علی‌ایحال، آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که دستیابی به استقلال و آزادی، و رهایی از وابستگی ملت مظلوم فلسطین نیازمند اتحاد و رفع اختلاف میان احزاب فلسطینی (جهاد اسلامی، حماس، فتح)، توجه به توصیه های حکیمانه آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رهبر مسلمانان جهان و بهره‌مندی از تجربیات مستشاران ایرانی و کشورهای دوست و غیره است. تردیدی نیست که این ایستادگی‌ها نتیجه‌بخش خواهد بود و پیش‌بینی رهبر معظم انقلاب در دیدار با اقشار مختلف مردم (۱۸ شهریور ۱۳۹۴) درباره نابودی اسرائیل که وعده فرمودند اسرائیل بیست و پنج سال آینده را نخواهد دید و به فضل الهی چیزی به نام رژیم صهیونیستی در منطقه وجود نخواهد داشت، تحقق خواهد یافت.
